چه رازی در چشمه آب در زیر حرم حضرت ابوالفضل (ع) نهفته است؟

« السّلامُ عَلیَکَ یا اباالفَضلِ العَبّاس »

آب در سرداب مقدس حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام دور قبر آقا طواف میکند. یا ابالفضل

آيت الله العظمي حکيم قدس سره از علماي بزرگ و مراجع بنام تقليد بود که سالها زعامت حوزه کهنسال نجف را به عهده داشت و در راه نگهباني از دين خدا رنجها به جان خريد.
آيت الله سيد عباس کاشاني حائري در مورد حضرت ابوالفضل عليه السلام و سرداب و قبر مطهرش داستاني را در خدمت این مرجع بزرگوار مشاهده کرده که اینگونه نقل کرده است :
« روزي در بيت آيت الله حکيم بودم که کليددار آستان مقدس حضرت ابوالفضل عليه السلام تلفن کرد و گفت: سرداب مقدس حضرت ابوالفضل عليه السلام را آب گرفته و بيم آن مي رود که ويران گردد و به حرم مطهر و گنبد و مناره ها نيز آسيب کلي وارد شود شما کاري بکنيد . آيت الله حکيم فرمودند: من جمعه خواهم آمد و هر آنچه در توان دارم انجام خواهم داد.
آنگاه گروهي از علماي نجف از جمله اينجانب به همراه ايشان به کربلا و به حرم مطهر حضرت ابوالفضل عليه السلام رفتيم. آن مرجع بزرگ براي بازديد به طرف سرداب مقدس رفت و ما نيز از پي او آمديم . اما همين که چند پله پايين رفتند ديدم نشست و با صداي بسيار بلند که تا آن روز نديده بودم شروع به گريه کرد. همه شگفت زده و هراسان شديم که چه شده است؟
من گردن کشيدم و ديدم شگفتا منظره عجيبي است که مرا هم گريان ساخت. منظره اين بود :
ديدم قبر شريف ابوالفضل عليه السلام در ميان آب بسان جايي که از هر سو به وسيله ديوار بتوني بسيار محکم حفاظت شود در وسط آب قرار دارد اما آب آن را نمي گيرد درست همانند قبر سالارش حسين عليه السلام که متوکل بر آن آب بست اما آب به سوي قبر پيشروي نکرد و آنجا را حاير حسيني ناميدند. سلام خدا بر او و سالارش حسين عليه السلام.

وقتي به قبر مطهر حضرت در سرداب رسيديم، من دست خود را به داخل آبي بردم که بر روي قبر مطهر حضرت ايستاده بود و جرعه‌اي از اين آب نوشيدم، تا ارتفاع حدود ۱۰ سانت بر روي قبر مطهر حضرت آب ايستاده بود و به تمام مقدسات قسم تا آن لحظه از عمرم آبي‌ گواراتر و زلال‌تر از اين آب نديده و ننوشيده‌ بودم.
بناي حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) از همان ابتدا بر روي اين سرداب و آب بنا شده و اين امر تأثيري بر روي استحکام حرم حضرت نداشته است؛ بسياري از کم‌و‌کيف اين امر روشن نيست که اين موضوع چيزي جز معجزه نمي‌تواند باشد.

عليرضا فداکار، معاون ستاد بازسازي عتبات عاليات در گفتگو با فارس با اشاره به سفر چند سال پيش خود به عتبات پس از سقوط صدام و زيارت سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) اظهار داشت: بنده در سال ۸۲ و تقريبا ۶ ماه پس از سقوط صدام به سرداب حرم حضرت مشرف شدم.

وي افزود: علت اينکه برخي از حرم‌هاي مطهر ائمه(ع) داراي سرداب هستند به اين خاطر است که به مرور زمان، زمين‌هاي اطراف حرم به خاطر ساخت و سازها، گذر زمان، وزش باد و شرايط جوي از سطح حرم بالاتر آمده است و به اين دليل سرداب ايجاد شده است به طور مثال در نجف اشرف علت اينکه حرم حضرت اميرالمؤمنين‌(ع) سرداب ندارد به اين خاطر است که حرم حضرت در بالاترين نقطه شهر واقع شده اما در کربلاي معلي، حرم حضرت سيدالشهدا و حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) در گودي واقع شده است.

فداکار خاطرنشان کرد: اما سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) حدودا ۴ متر پايين‌تر از سطح حرم قرار دارد و ما به اتفاق شيخ مهدي کربلايي، امام جمعه حرم امام حسين‌(ع) به اين سرداب مطهر وارد شديم و در واقع تا پيش از اين تاريخ، سرداب حرم حضرت کاملا قفل بود و کسي اجازه ورود به آن را نداشت.

معاون ستاد بازسازي عتبات عاليات يادآور شد: در سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) چيزهايي ديدم که برايم آن روز را بعنوان شيرين‌ترين و زيباترين روز طول عمرم رقم زد.

فداکار در توضيح مشخصات سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) گفت: پس از آنکه از صحن حرم وارد رواق مي‌شويد در ادامه شما وارد محدوده گنبد‌خانه مي‌شويد که مي‌توان همين رواق‌ها را در قسمت سرداب نيز در نظر گرفت که با عرض ۱.۵ متر در ۲ متر به صورت گنبدي پوشانده شده و قسمت پايين پاي حضرت مسيري دارد که وارد محوطه گنبد خانه در قسمت سرداب مي‌شود.

معاون ستاد بازسازي عتبات عاليات افزود: در داخل سرداب وقتي به قسمت زير گنبدخانه رسيديم، بخشي بود که تا ارتفاع کمر به داخل آب رفتيم؛ در واقع محوطه داخل سرداب حرم حضرت تا ارتفاع حدود يک متر و ۱۰ سانت در آب قرار دارد و اين قسمت از سرداب به گونه‌اي ساخته شده که يک نفر بيشتر نمي‌‌تواند از آن عبور کند.

وي ادامه داد: پس از ورود به اين قسمت از سرداب، شيخ مهدي کربلايي در جلو حرکت مي‌کرد و من پشت سر او تا که به قبر مطهر حضرت اباالفضل‌العباس(ع) رسيديم.

فداکار تصريح کرد: وقتي به قبر مطهر حضرت در سرداب رسيديم، من دست خود را به داخل آبي بردم که بر روي قبر مطهر حضرت ايستاده بود و جرعه‌اي از اين آب نوشيدم، تا ارتفاع حدود ۱۰ سانت بر روي قبر مطهر حضرت آب ايستاده بود و به تمام مقدسات قسم تا آن لحظه از عمرم آبي‌ گواراتر و زلال‌تر از اين آب نديده و ننوشيده‌ بودم.

وي گفت: در آن لحظاتي که در داخل سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) در حرکت بوديم کسي متوجه حال خود نبود و و با حرکتمان، آب موج برمي‌داشت؛ در آن لحظات اين احساس به من دست داد که اين آب در اطراف قبر به حضرت اباالفضل(ع) التماس مي‌کند و اگر روزي پرده‌ها کنار رود، حقايق بزرگي مشخص مي‌‌شود، بواسطه اين آب بود که حضرت اباالفضل‌العباس(ع) ساقي طفلان عطشان حرم در کربلا نااميد شد و تصور مي‌کنم که خداوند اينگونه مقدر کرده اين آب بايد براي ساليان سال همين‌طور دور قبر مطهر حضرت عباس‌(ع) دور بزند و در آن لحظه تنها چيزي که از ذهنمان مي‌گذشت اين بود که آب در حال التماس کردن به حضرت است.

فداکار با بيان اين نکته که در زماني که به داخل سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) رفته‌ بودم زمستان بود، گفت: البته ممکن است که در فصل تابستان يا زمستان مقداري از سطح آب داخل سرداب تغيير کند و زمانيکه در داخل سرداب حرکت مي‌کنيم آب به ارتعاش درمي‌آيد و اين تصور ايجاد مي‌شود که آب در حال حرکت است اما در واقع اين آب ساکن است و طبق قانون طبيعت اگر آب براي مدت کوتاهي در جايي راکد و ساکن باقي بماند، سبزه مي‌زند و طعم و بو مي‌گيرد و امکان استفاده از آن نيست اما آب سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) زلال‌ترين، شفاف‌ترين و گواراترين آب اين عالم است.

وي با بيان اين نکته که سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس‌(ع) به حرم امام حسين(ع) راه ندارد و در گذشته حرم حضرت سيدالشهدا(ع) داراي سرداب بوده که به مرور زمان اين سرداب پر شده است، افزود: در حال حاضر مجددا سرداب حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) از قسمت گنبدخانه بسته شده و ديگر کسي حق ورود به اين سرداب را ندارد؛ در گذشته آب سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) براي تبرک در اختيار زائران قرار مي‌گرفت اما هم‌اکنون اين کار نيز متوقف شده است.

معاون اجرايي ستاد بازسازي عتبات عاليات خاطرنشان کرد: زماني اين مسئله مطرح شده بود که آب سرداب حرم حضرت اباالفضل(ع) را به خاطر احتمال زياني که مي‌تواند براي بناي حرم داشته باشد قطع و خشک کنند اما اين احتمال مطرح شد که اگر اين آب قطع شود لايه‌اي که خشک مي‌شود ترک برمي‌دارد و شايد همين عامل باعث شود که رواق‌هاي حرم نيز ترک بخورند و بناي ساختمان حرم حضرت با اين آب سازگار شده است و به اين دليل بود که چنين کاري انجام نشد.

وي با اشاره به قرار گرفتن بناي حرم حضرت‌اباالفضل‌العباس بر روي اين سرداب و آبي که هميشه در سرداب حضرت وجود دارد، خاطرنشان کرد: قطعا ساختمان و بنايي که بر روي آب بنا شده باشد پس از گذشت مدت زماني تخريب مي‌شود و از بين مي‌رود اما بناي حرم حضرت اباالفضل‌العباس(ع) از همان ابتدا بر روي اين سرداب و آب بنا شده و اين امر تأثيري بر روي استحکام حرم حضرت نداشته است؛ بسياري از کم‌و‌کيف اين امر روشن نيست که اين موضوع چيزي جز معجزه نمي‌تواند باشد.

 خواندن توضیحات شیخ عباس ۷۴ ساله، که ۳۶ سال خادم حرم حضرت ابوالفضل العباس (ع) بوده است، در مورد راز جریان آب در اطراف قبر علمدار کربلا خالی از لطف نیست.

شیخ عباس ۷۴ ساله، که ۳۶ سال خادم حرم حضرت ابوالفضل العباس (ع) بوده، در مورد جریان آب دور قبر علمدار کربلا توضیحاتی داده است .

وی گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت که از ۴۰۰ سال قبل که آب لوله‌کشی نبود این آب مرتب می‌جوشید و از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج می‌شد که مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت مردم می‌آمدند و از آن آب به عنوان تبرک استفاده می‌کردند که آب در تابستان خنک و در زمستان گرم بود.

اما یک فرد از خدا بی‌خبر آمد به بهانه اینکه تَرَکی در دیوار حرم اباالفضل پیدا شده گفت، می‌خواهم آزمایش کنم این آب از کجا می‌آید و بعد آن دو چشم را کور کرد و هر چه تلاش کردند، آن دو چشمه احیا نشد.

اما بعد از دو ماه آب دوباره بالا آمد و به سرداب رسید و آن آب چشم‌های کور شده را شفا می‌داد.از ۵۰ سال قبل تا کنون این آب در یک سطح ثابت مانده و نه کم و نه زیاد می‌شود.

وی ادامه داد: شما به خوبی می‌دانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یک جا بماند گندیده می‌شود، اما این آب با وجود اینکه در ورودی آن بسته شده مانند گلاب می‌ماند و در اطراف قبر مطهر حضرت اباالفضل حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است.

وی افزود: هم اکنون در بخش درب صاحب‌الزمان مرقد مطهر اباالفضل پنجره کوچکی قرار دارد که وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه کنید از آن مرتب بوی گلاب می‌اید و این همان آبی است که متأسفانه خادمان کنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بسته‌اند.
این آب چند ویژگی دارد. اول اینکه اگرچه راکد است، هرگز رنگ و طعم آن از دست نرفته و گندیده نشده است.ویژگی دوم آن که سطح آب بالاتر از قبر مطهر آقا ابوالفضل(ع) است آب از دیواره دور قبر به داخل نفوذ نمی‌کند.

باشگاه خبرنگاران – برترینها

شکستم توبه ام ساقی، تو هم بکشن سر خم را

بزن سنگی بجام می که بشکن بشکن است امشب

شکستم توبه را از بس شکن در زلف او دیدم

دل زاهد شکست از من که بشکن بشکن است امشب

قدح بشکست و دل بشکست و جام باده هم بشکست

خدایا در سرای ما چه بشکن بشکن است امشب

رفیقان خمره بشکستند و ماهم توبه بشکستیم

تو هم اهل دلی بشکن که بشکن بشکن است امشب

صفا دارد شکست ساغر و پیمانه و توبه

بیا در مجمع رندان که بشکن بشکن است امشب

سلام

.....

فقط همین

تا تو نگاه می کنی کارمن آه کردن است

ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

شب همه بی تو کار من، شکوه به ماه کردن است

روز ستاره تا سحر، تیره به آه کردن است

متن خبر که یک قلم ،بی تو سیاه شد جهان

حاشیه رفتنم دگر ، نامه سیاه کردن است

چون تو نه در مقابلی، عکس تو پیش رو نهم

این هم از آب و آینه خواهش ماه کردن است

ای گل نازنین من، تا تو نگاه می کنی

لطف بهار عارفان، در تو نگاه کردن است

لیک چراغ ذوق هم اینهمه کشته داشتن

چشمه به گل گرفتن و ماه به چاه کردن است

من همه اشتباه خود جلوه دهم که آدمی

از دم مهد تا لحد، در اشتباه کردن است

غفلت کائنات را جنبش سایه ها همه

سجده به کاخ کبریا، خواه نخواه کردن است

از غم خود بپرس کو با دل ما چه می کند؟

این هم اگرچه شکوۀ شحنه به شاه کردن است

گاه به گاه پرسشی کن که زکات زندگی

پرسش حال دوستان گاه به گاه کردن است

بوسه تو به کام من، کوهنورد تشنه را

کوزۀ آب زندگی توشه راه کردن است

خود برسان به شهریار، ای که در این محیط غم

بی تو نفس کشیدنم، عمر تباه کردن است

******************************************

البته خدمتان عرض کنم که منظورم از

نگاه ، عکسهای زیر است و عکسهای

بالای صفحه فقط جهت تبلیغات و جذب 

بیننده درج شده است ...

موید و موفق باشید . . .

دانه می چید کبوتر، به سرافشانی بید
لانه می ساخت پرستو، به تماشا خورشید
صبح از برج سپیداران می آمد باز
روز با شادی گنجشکان می شد آغاز
نغمه سازان سراپرده دستان و نوا
روی این سبزه گسترده سراپرده رها
دشت، همچون پر پروانه پر از نقش و نگار
پرزنان هر سو پروانه رنگین بهار

مهر، چون مادر می تابد سرشار از مهر
نور می بترد از آینه پاک سپهر
می تپد گرم، هم آواز زمان قلب زمین
موج موسیقی رویش! چه خوش افکنده طنین
ابر می آید سر تا پا ایثار و نثار
سینه ریزش را می بخشد بر شالیزار
رود می گرید تا سبزه بخندد شاداب
آب می خواهد جاری کند از چوب، گلاب
خاک می کوشد تا دانه نماید پرواز
باد می رقصد تا غنچه بخواند آواز
مرغ می خواند تا سنگ نباشد دلتنگ
مهر می خواهد تا لعل بسازد از سنگ
تاک صد بوسه ز خورشید رباید از دور
تا که صد خوشه چو خورشید برآرد انگور
سرو، نیلوفر نشکفته نوخاسته را
می دهد یاری کز شاخه بیاید بالا

سرخوشانند ستایشگر خورشید و زمین
همه مهر است و محبت نه جدال است و نه کین
اشک می جوشد در چشمه چشمم ناگاه
بغض می پیچد در سینه سوزانم، آه
پس چرا ما نتوانیم که این سان باشیم؟
به خود آییم و بخواهیم که : انسان باشیم

فریدون مشیری

سلام چند وقتیه حس نداشتم پست جدید بزارم

در کل شرمنده شما هام

بعدا جبران میکنم اگه عمری باشه . . .

گلش رو بین مجرد ها پرت میکنه 

چند سال پیش تو یه عروسی بودیم و بعد از این که

کلی شادی و حرکات متفرقه از خودمون در کردیم 

رسیدیم به آخر مراسم و عروس و داماد اومدند که

دسته گلشون رو پرت کنن

دخترای دم بخت با خوشحالی زایدالوصفی جلوی عروس

و داماد جمع شدند تا بلکه همای سعادت روی  

دوش شونبشینه و بتونن دسته گل رو ،رو هوا بقاپن

و بختشون باز بشه

من هم که اون صحنه ها رو میدیدم ،یهو مثل شیر

از جام پریدم

و با اعتماد بنفس خیلی بالا رفتم و وایسادم بینشون

عروس دسته گل رو پرتاب کرد به هوا

 دسته گل صاف اومد بالا سر من و من هم مثل پلنگ 

پریدم و بالاتر از همه اونو قاپیدم

در این لحظه بود که دم بختان فهمیدند که همای

سعادت روی شونشون نشسته و ری.....ده و کاری با 

بختشون نداشته

خب در این بین بود که گرداننده مجلس دست منو 

گرفت و اسممو پرسید و بعد از بگو و  بخند 

به مهمونا گفت که رسم  اینه که آقا پسری که گل 

رو گرفته باید دوباره گل بندازه و هر دختری که گرفت

اون دختر مال اون پسره!!!!!!!

همینکه این جمله رو گفت مثل اینکه به گلّه گوسفند ها

گرگ حمله کرده باشه، دخترایی که اون وسط بودند 

مثل بره شروع کردند به فرار کردن، یکی داشت

از رو صندلی ها میپرید و فرار میکرد ، یکی داشت از

درخت بالا میرفت ،یکی داشت از زیر میزها در میرفت،

یکی داشت تو استخر زیر آبی در میرفت و . . .

یک ثانیه طول نکشید که اون وسط خالی شد و

من موندم و دسته گل و آقای خواننده . . .

و اعتماد بنفس بالای من . . .

آخه عزیزان من نخواستم که بخورمتون کهههههه

در آخر من هم  با دسته گلم رفتم نشستم سر جام 

خب حالا چند سال از اون روزا میگذره و چند تا از اون 

بره ها که الان واسه خودشون گوسفندی شدن، از

راههای مختلف برام پیغام میفرستن که اون موقع غلط 

کردم و فرار کردم حالا اون دسته گل رو بده به من

من هم میگم . . .

من غلط بکنم چیزی بگم ، به جون "مخاطب خاص" اگه 

من به اونا  محل بزارم و پیاماشونو بخونم

"مخاطب خاص" تو خودتو ناراحت نکن همه چی حل

میشه

** البته قابل ذکر است که تو اون مراسم مخاطب خاص 

حضور نداشت وگرنه من خودم دو دستی دسته گل رو 

به ایشون تقدیم میکردم 

خخخخخخخخخخخخخ............

و خیلی همین طوری میزارم که شما هم ببینین

اسمشو میزارم " مخاطب خاص و مادرش"

نمیدونم درباره کلمات بالا چی بگم

یه جایی به خواستت میرسی و فکر میکنی شانس آوردی !!؟

ولی بعد از مدتها متوجه میشی که

اصلا هم شانس نیاوردی و دقیقا خود بدبختی نصیبت شده!

و یه جایی هر کاری میکنی، هر تلاشی میکنی ،

به همه جا متوصل میشی که به یه چیز خاصی برسی

و یا اونو بدست بیاری

ولی موفق نمیشی . . .

فکر میکنی که بزرگترین بدبختی مال توئه

و بد شانس تر از تو کسی نیست . . .

بعد از سالها متوجه میشی که بزرگترین شانس زندگیت

همون چیزی بوده که میخاستی بدستش بیاری و نتونستی

یعنی خوش شانس بودی که اون چیز خاص رو از دست دادی 

مثلا با سعید PES بازی میکنم سعید اولش یک گل به من میزنه

و فکر میکنه که امروز ،روز شانسشه و هی میتونه به من گل بزنه

ولی اشتباه فکر میکنه و اون یک گل رو من بهش زنگ تفریح داده بودم

و  یهو من شروع میکنم به گل زنی و 10 تا میزنم ،نتیجه میشه:

1  -  10

پس سعید فکر میکرده که شانس آورده در حالی که اونطوری نبود

خب از مثالمون بگذریم  و به ادامه مطلب بپردازیم . . .

البته همیشه اینطوری نیست ها . . .

یه دورانی برات پیش میاد که هی شانس در خونه تو رو میزنه و تو در رو 

باز نمیکنی؟!!! از فرصت های پیش اومده استفاده نمیکنی

 فکر میکنی فرصتهای بهتری در آینده  برات اتفاق میوفته بهمین خاطر

از فرصت بدست اومده استفاده نمیکنی !!

و یا  سطح درک و آگاهی و شعور و علم تو به حدی نرسیده که بتونی 

فرصتهای طلایی رو بشناسی، بهمین خاطر از دستشون میدی !!!!

و افسوس زمانی که تجربه کافی رو بدست میاری

دیگه از اون فرصتهای طلایی خبری نیست . . . 

گاهی گمان نمی کنی و می شود

گاهی نمی شود که نمی شود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو نیست

گاهی تمام شهر گدای تو می شود

به عنوان مثال ، مثلا یک نفر باشه که اسمش 

"مخاطب خاص" باشه و "من" شانس او تو زندگی باشم

شما ها بگید اون اگه منو از دست بده چی میشه؟

بعدها بخاطر از دست دادن من

چه غصه ها که نمیخوره؟!!!

پس مخاطب خاص  قدر شانست رو بدون . . .

خخخخخخخخخ...

با همه ی اینها باید امیدمون به خدا ی مهربان باشه

و نا امید نشیم 

 چون نا امیدی از درگاه خدا . . .

و نا امیدانه تسلیم قضا و قدر و تقدیر نشویم  

چون انسانیم و ناقص . . .

از خدا پرسیدم: 

اگر در سرنوشت ما همه چیز را از قبل نوشته ای،پس آرزو کردن چه سودی دارد؟ 

خداوند خندید و گفت: 

  شاید در سرنوشتت نوشته باشم:

هر چه آرزو کرد